Vanuit angst vertrouwen

Mijn weekthema was deze week Angst. Of eigenlijk kwam ik er achter toen ik vanochtend ontspannen op de bank lag. Heerlijk met een dekentje. Genietend van een luie zaterdag ochtend met mijn gezin. Tv aan, kopje koffie. Scrollend op mijn telefoon geïnspireerd raken en dit delen met mijn vriend. Het besef van synchroniciteit komt ineens heel duidelijk naar boven als hij begint te vertellen dat deze week zijn collega's het ook hadden over angst. Ook in de ICT wereld speelt het thema Angst dus. Men vind dat alles in het leven angst is. Alle beslissingen die je neemt. Met name roept het de vraag op: ''wat als je een andere weg in slaat, een andere beslissing neemt, welke consequenties heeft dat dan?''

Dit herken ik als geen ander. Eigenlijk was ik van plan een blog van een inspirerende collega te delen. En ineens dacht ik hey Nathalie wat heb jij zelf te vertellen? Nou genoeg haha. Het radartje in mijn hoofd vind er meteen iets van. Ja maar dan ga je waarschijnlijk weer een veel te lange tekst typen, die men toch niet leest en niet tot de kern komt.

Okay ik begin ... ik sta mezelf toe om angst te voelen. Angst voor het onbekende? Of misschien in mijn geval wel angst voor het durven vertrouwen. Vertrouwen hebben in mezelf. Vertrouwen in jullie als lezers. Angst kan ook heel nuttig zijn. Vanuit de oertijd was het zelfs levensreddend als je angst voelde. Vechten-Vluchten-Verstijven we kennen het allemaal en ik kan diverse levensmomenten noemen waarbij ik alle 3 heb ervaren. Het grappige is dat mijn hoofd automatisch allerlei linkjes legt met de gebeurtenissen rondom dit thema. En soms vind ik het lastig om filter aan te brengen. Vanuit enthousiasme en het durven uiten van wat er gaande is. Ik als story teller. De grootste vraag voor nu: ''Wat als ik durf te vertrouwen op mezelf?'' Dan ontstaan de mooiste dingen hoor ik.

Dat is deze week wel gebleken toen ik de cursus ''Presenteren I'' ging volgen bij de Ondernemersfabriek Emmen @Growing Emmen. Gijs Nillessen wist me al heel snel te overtuigen dat ik een uur later mijn pitch klaar zou hebben. Okay ik geloofde hem niet, maar besloot erop te vertrouwen. Iemand anders geloof ik dus blijkbaar sneller dan mezelf? Advies voor een ander is makkelijker dan voor jezelf. Dat herkennen we allemaal. Vorig jaar kwam ik al tot het besef dat ik in mijn coaching een spiegel effect heb. En het inmiddels ook heerlijk vind om er zelf in te kijken.

Ik besluit vanaf NU mijn angst te omarmen. Haar eens een stoel te geven, een kop koffie en aan het woord te laten ipv weg te willen stoppen. Ik ga vertrouwen in haar kennis en vaardigheden. Angst is niet meer uit de pre-historie, maar het behoed mij om te dicht aan de rand van die cliff te rollen en met een rotgang naar beneden te vallen. En daarvoor ben ik dankbaar.

‍